Memory

ผมชื่อทอยนะ ผมชอบดูอนิเมะ ชอบอ่านนิยาย จนถูกล้อว่าปัญญาอ่อน ไร้สาระ แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกเพราะผมโดนด่าจนชินแล้ว ผมมีเพื่อนแค่2คน ทีม ตัง
ผมรักเพื่อนผมมากพวกเขามักจะช่วยเหลือผมตลอด จนวันหนึ่งผมได้พบกับเธอคนนั้น แนนผู้หญิงที่ชอบแต่งนิยายมาก และรักการอ่าน ผมจึงเข้าไปตีสนิทกับเธอและก็พึ่งรู้มาว่าแนนนั้นไม่มีเพื่อนผมเป็นเพื่อนคนแรกของเธอ เนื่องจากเธอเป็นคนที่PoPมากในหมู่ผู้ชายจนพวกผู้หญิงอิจฉาแต่เรื่องไม่ได้จบแค่นั้น อีก1เดือนต่อมา ผมได้ยินเสียงเหมือนอะไรกระแทกกับประตูห้องน้ำหญิง ผมเลยวิ่งเข้าไปดู สิ่งที่ผมเห็นมันทำให้ผมพูดไม่ออก ผมได้เห็นพวกผู้หญิง รุมตบแนนอย่างโหดเหี้ยม ผมทนไม่ไหวที่เห็นแนนโดนทำร้าย ผมจึงวิ่งเข้าไปแล้วอุ้มแนนแล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ แล้วขับรถไปที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าเธอถูกกระแทกกับของแข็งอย่างรุนแรง จนอาจทำให้ความทรงจำเสียหายบางส่วน
ผมเข้าไปหาแนนแล้วคุยกัน
ผม :แนนอาการเป็นไงบ้าง
แนน :ทอยหรอ ก็รู้สึกมึนๆอยู่อ่ะนะ
ผมคิดขึ้นว่า'ยังดีที่เธอจำผมได้'
จู่ๆหมอก็เข้ามาบอกขอคุยกับผม
ผม :มีอะไรหรอครับ
หมอ:เมื่อกี้พ่อของคนไข้พึ่งประสบอุบัติเหต
ุและได้เสียชีวิตลงแล้ว ส่วนแม่ของคนไข้ก็ได้อย่าร้างและ
หายสาปสูญ หมอขอฝากคนไข้ไว้กับเธอสักพักได้ไหม?
ผม :ได้ครับ แต่แนนจะออกจากโรงพยาบาลได้ตอนไหนครับ
หมอ :ก็น่าจะพรุ่งนี้นะ เพราะเธอเดินได้ตามปกติ
ผม :อ่อ ครับ
พอคุยกับหมอเสร็จผมก็เดินเข้าไปหาแนนแล้วบอกกับแนนว่า ตั้งแต่พรุ่งนี้แนนต้องมาอยู่กับผมชั่วคราว แนนจะอยู่บ้านตัวเอง หรืออยู่คอนโดผม
แนนตอบว่า เกิดอะไรขึ้นหรอ
ผมรีบหาข้ออ้างว่า พ่อแม่แนนไปต่างประเทศยังไม่กลับน่ะ
แนนก็ตอบกลับว่า งั้นคอนโดทอยละกัน
ผมจึงขอกุญแจบ้านแนนเอาไปขนเสื้อผ้าออกมาที่คอนโดผม วันต่อมาเธอออกจากโรงพยาบาล
ผมพาเธอมาที่คอนโดของผม
พอจัดของเสร็จเรียบร้อยก็ไปทานข้าวกัน
ผมได้พูดคุยกับแนนหลายเรื่องและผมก็ได้พูดความจริงกับเธอว่า พ่อแนนเสียแล้ว แนนเสียใจมาเธอนั่งซึมหลายชั่วโมงแล้งเธอก็เดินมาหาผมแล้วพูดว่าฉันโดนอะไรมาหรอ พ่อแม่ฉันคือใคร ผมคิดขึ้นมาว่าแนนเสียความทรงจำบางส่วนจริงๆด้วย ผมเลยบอกไปเฉพาะเรื่องที่ผมรู้เท่านั้น
วันต่อมาก็ไปโรงเรียนตามปกติผมเดินมาโรงเรียนกับเธอ มีแต่คนมองกันเต็มเลย แต่ดูเหมือนคนที่ไม่ชอบแนนจะมีแต่พวกผู้หญิงกลุ่มนั้นนะ พอไปที่ห้องเรียน ครูก็เรียกผมกับแนนและพวกที่ทำร้ายแนนไปคุยกันที่ห้องปกครอง จนรู้สาเหตุว่าที่ทำร้ายน่ะเพราะอิจฉาและโดนคนที่ตัวเองชอบมาสารภาพรักกับแนน(แต่แนนปฏิเสธนะ)ทางฝ่ายปกครองจึงให้ฝ่ายที่ทำร้ายแนนพักการเรียน1สัปดาห์ พอถึงพักกลางวันผมกับเพื่อนผมก็พาแนนไปทานข้าวที่โรงอาหาร ระหว่างตอนกินข้าวทีมก็พูดว่า ทอยหนิโชคดีเนาะมีสาวสวยไปนอนคอนโด
ผมจึงพูดไปว่า
แต่เค้าก็ไม่ทำไรอย่างที่แกคิดหรอก
แนนแอบยิ้มนิดๆ
พอเลิกเรียนแล้ว แนนก็ปวดหัวและบอกให้ผมพาไปบ้านของเธอเดี๋ยวนี้ผมรีบพาเธอไปที่บ้านหลังนั้น พอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับ
ติดตามตอนต่อไปครับ